Kap van Afschuw

Geïllustreerde gedichtenbundel, 192 pagina's, bevat zowel de Engelse originele teksten als de Nederlandse vertaling.

In het midden van de jaren negentig verzamelde medisch historicus Leo van Bergen materiaal voor het boek Zacht en Eervol, Lijden en sterven in de Grote Oorlog. Daar zaten, naast prozawerken, ook gedichten bij. Enkele ervan waren geschreven door vrouwen, de verpleegsters Mary Borden en Vera Brittain. Die specifieke gedichten hebben destijds het boek niet gehaald, maar ze zijn blijven hangen. Hij was benieuwd of er nog meer verpleegsters waren die gedichten hadden geschreven. Uiteindelijk zijn er zeventien verpleegsters en andere vrouwen werkzaam in de zorg aan het front gevonden die poëzie hebben geschreven over hun ervaringen in de oorlog. Voor Een Kap van Afschuw zijn veertig gedichten en een sonnettencyclus geselecteerd.
De vrouwen die de gedichten schreven, stonden vaak letterlijk nabij de frontlinie en kregen na vier jaar oorlogsleed ook nog eens de ergste pandemie te verduren die de wereld ooit heeft gekend. Deze pandemie – ten onrechte ‘Spaanse’ griep genoemd – was onbekend en materiaal was schaars of afwezig. Zoals veel van de soldaten die hadden gevochten, raakten verpleegsters psychisch getraumatiseerd. Nu in 2020 staan verpleegkundigen metaforisch in de frontlinie, is de ziekte even onbekend en zijn de middelen eveneens schaars. Velen hebben behoefte aan psychologische hulp. We kunnen alleen maar hopen dat trauma’s uitblijven of meevallen. Dat dit boek uitkomt in het door de World Health Organisation in het leven geroepen ‘International Year of the Nurse and the Midwife’ is een gelukkig toeval. Dat in ditzelfde jaar de tijden die in de gedichten centraal staan, herleven, is eveneens toeval, maar absoluut niet gelukkig.

De illustraties zijn gemaakt door Irma Jansen.